W
ujęciu geografii historycznej, Śląsk sięga od górnej Wisły, przez całą Odrę aż
do momentu, gdy z prawej strony łączy się z nią Warta. Od południa jego granicą
są góry Sudeckie. Stolicą naszego regionu był Wrocław, Opole, Katowice. Zależy, który moment w dziejach będziemy analizowali. Śląsk był czeski, niemiecki i
polski. Mówiąc o Silesii większość osób ma na myśli sam obszar województwa śląskiego,
co nie do końca jest prawdą. Śląsk dzieli się na górny i dolny, a w jego skład
wchodzą województwa: opolskie, dolnośląskie, śląskie i (niektórzy historycy nie uznają tej hipotezy) południowa część Lubuskiego.
A
teraz przenieśmy się w przeszłość.
Najstarsze
ślady bytności człowieka, znalezione na Śląsku, liczą 500 tysięcy lat. Owe pozostałości, to w większej mierze bardzo proste, kamienne narzędzia, które ówcześni ludzie
wykorzystywali, by żyło się lepiej. Znaleziono je w Trzebnicy (woj.
Dolnośląskie). A nasz bezpośredni przodek, Homo
sapiens sapiens, na Silesię przybył jakieś 35 000 lat temu.
Śląsk
zawsze był (i już chyba na zawsze pozostanie) tyglem kulturowym. Kilkanaście
tysięcy lat temu, na tych terenach silnie oddziaływały kultury bohunicka i
szelecka, przenikając się wzajemnie. Później Celtowie przynieśli obyczaje zwane
lateńskimi. Ów mroczny lud przybył na Śląsk na początku IV w. p. n. e, z obszaru
Bohemii. Na Silesii zostały po nich miejsca krwawych kultów, groby, historie o
czarnej magii i opinia bezwzględnych wojowników. Śląscy Celtowie
najprawdopodobniej wywodzili się z plemienia Bojów.
Następnie Śląsk dostał się w obręb kultury przeworskiej,
przyniesionej przez lud Lugiów (I i II w. n. e.). Rzymscy pisarze (Strabon,
Tacyt, Ptolemeusz), wspominają o państwie króla Marboda, władcy germańskich
Markomanów, który po usunięciu celtyckich Bojów osiadł w Kotlinie Czeskiej. Jego królestwo sięgało od Dunaju, aż po górną i środkową Odrę,
czyli na terytorium zwane Śląskiem.
Ludy lugijskie, będące bardzo zróżnicowane
etnicznie weszły w skład grupy wandalsko-lugijskiej, a następnie związku
wandalskiego. Napierani przez Gotów, przenosili się coraz bardziej na południe,
niknąc w końcu z mapy Śląska.
Od połowy VII w. n.e., Śląsk znalazł się
pod ekspansją kultury słowiańskiej. W zachodniej jego części osiedlili się
Dziadoszanie. Wzdłuż rzeki Bóbr, Bobrzanie. Trzebowianie na
północnym-zachodzie, a Opolanie na wschodzie. Ślężanie zaś, wokół góry Ślęży (od
tej nazwy najprawdopodobniej wzięło się słowo Śląsk). Były jeszcze inne
pomniejsze plemiona słowiańskie, rozsiane od podnóży Karkonoszy, przez środkowy
i górny bieg Odry.
Na początku IX wieku,
Morawianie rozpoczęli ekspansję na Śląskie tereny. Ale o tym następnym razem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz